پس از اجرای توافقنامه سال 1973 میلادی با موضوع حفاظت از خرسهای قطبی به نظر میرسید که تعداد این حیوانات افزایش پیدا کند اما کارشناسان حیاتوحش براین باورند که در برخی نواحی به دنبال تغییرات جوی، شاهد کاهش دوباره جمعیت خرسهای قطبی خواهیم بود.
به گزارش ایسنا، در حال حاضر شمار خرسهای قطبی در سراسر جهان 20 الی 25 هزار قلاده برآورد میشود. این خرسها بزرگترین نوع خرسسانان هستند که وزن آنها به بیش از 800 کیلوگرم میرسد و خرسهای بالغ وقتی که روی دو پای خود میایستند قد آنها به بیش از چهار متر است.
آنها همچنین میتوانند در مسافتهای کوتاه با سرعت بیش از 50 کیلومتر در ساعت بدوند و در صورتی که به آبهای یخزده برخورد نکنند میتوانند تا بیش از 600 کیلومتر شنا کنند.
غذای اصلی آنها «فوکهای آبی طوقدار» است اما از بسیاری از پستانداران دریایی دیگر نظیر شیرماهی و حتی والهای سفید و ماهی نیز تغذیه میکنند.
خرسهای قطبی زندگی بر روی یخهای دریایی را ترجیح میدهند چون به راحتی میتوانند فوکهای دریایی را به چنگ آورند اما با کاهش حجم یخهای دریایی و نازک شدن یخها، خرسهای قطبی مجبورند در تابستان زمان بیشتری را در خشکی بگذرانند. به عنوان مثال شمار بیشتری از خرسهای قطبی راه خود را به سوی مکانهایی که بسیاری از آنها هدف گلوله شکارچیان میشوند، در پیش میگیرند.
از سوی دیگر استخراجهای نفتی و گازی ساحلی و در آلاسکا به نظر نمیرسد به طور جدی بر روی خرسهای قطبی اثرگذار باشد اما با این حال هیچکس مطمئن نیست این فعالیتهای گسترده توسعهای چه تاثیری بر روی خرسهای قطبی خواهد گذاشت.
در سال 1960 میلادی، شواهدی در کانادا نشان داد خرسهای قطبی که بدن آنها به نفت آلوده شده بود پس از لیسیدن این لکههای نفتی تلف شدند.
ضمنا در صورتی که منابع غذایی خرسهای قطبی، نظیر فوکهای آبی طوقدار به دنبال حفر چاههای نفتی یا افزایش فعالیتهای کشتیرانی نقل مکان کنند در نتیجه خرسهای قطبی با معضل تغذیه روبرو شده و سبب کاهش بیشتر جمعیت آنها میشود.
عدم آمادگی برای حفاظت از خرسهای قطبی در راستای افزایش حفاریهای نفتی در قطب شمال سبب نگرانی بسیاری از طرفداران محیط زیست شده است.
بسیاری از خرسهای قطبی ماده در خلال ماههای نوامبر و دسامبر به سواحل آمده و برای تولد فرزندانشان خانه میسازند که به دلیل تغییر در میزان یخهای دریاها بر شمار آنها افزوده شده است. آنها به طور معمول خانههای خود را در زیر تودههای انبوه برف میسازند که به دلیل پدیده تغییرات جوی با معضلی به نام آب شدن زودتر از موعد یخها و فرو ریختن خانههایشان مواجه میشوند.
مشکل اصلی برای خرسهای قطبی در روسیه شکار است و از آنجا که بسیاری از خرسهای قطبی به سواحل میآیند و به دلیل حضور زیاد افراد شاغل در سواحل، این پستانداران بیشتر در معرض شکار قرار میگیرند.
در سال 1973 میلادی تمام کشورهای نواحی قطبی بر سر حفاظت از زیستگاه خرسهای قطبی توافق کردند اما در آن زمان تصور نمیشد که بزرگترین تهدید برای زیستگاه خرسهای قطبی میتواند «تغییرات جوی» باشد. چرا که یخهایی که خرسهای قطبی بر روی آن زندگی میکنند به راحتی در حال ناپدید شدن است.